autor wpisu: Autor | komentarzy (0)
Kozenin i Kamilówka pamiętają. Martyrologia wsi polskiej
10 lipca br. strażacy OSP Kozenin upamiętnili 80. rocznicę brutalnej, niemieckiej pacyfikacji Kozenina i Kamilówki z 1943 r.
Pod pomnikiem upamiętniającym to wydarzenie przy Publicznej Szkole Podstawowej w Kozeninie obecni byli także sołtysi Kozenina i Kamilówki, dyrektor szkoły oraz grupa mieszkańców naszych miejscowości. Pamięć ofiar tej represji uczczono symboliczną minutą ciszy, przedstawiony został także historyczny rys tych wydarzeń. Następnie delegacje złożyły pod pomnikiem kwiaty i zapaliły znicze. We wtorek tragiczne wydarzenia w Kozeninie i Kamilówce upamiętniła także delegacja Urzędu Gminy Sławno na czele z wójtem Tadeuszem Wojciechowskim. Uroczystości w Kozeninie wpisały się w obchody Dnia Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej, który od 2017 roku jest świętem państwowym.
10 lipca 1943 r. wczesnym rankiem niemieckie oddziały okupacyjne okrążyły Kozenin i Kamilówkę. Znaczna część mieszkańców została siłą zapędzona do nieistniejącego już budynku miejscowej szkoły. Niemcy na podstawie wcześniej przygotowanej listy wyłonili grupę 33 mężczyzn (w tym kilkunastoletnich chłopców) przeznaczonych do wywózki. (…) Wyznaczeni zostali załadowani na samochody ciężarowe i przewiezieni do Tomaszowa Mazowieckiego. Stamtąd większość z nich trafiła do obozów koncentracyjnych. Przeżyć zdołało jedynie czternastu.
Tego dnia, w czasie obławy od kul okupanta zginęły trzy osoby: Bolesław Franczak, Jan Fidelus i Władysław Kędziora. Zamordowani w więzieniu w Tomaszowie Mazowieckim zostali: Stanisław Krzysztofik i Wawrzyniec Karwat. Zamordowani w obozach koncentracyjnych: Józef Benesiewicz, Stanisław Benesiewicz, Franciszek Benesiewicz, Jan Chmal, Franciszek Franczak, Jan Kędziora, Józef Kędziora, Stanisław Kędziora, Władysław Kędziora, Józef Oleksik, Michał Oleksik, Piotr Oleksik, Władysław Oleksik, Józef Oleksik, Antoni Oleksik, Stanisław Ruś, Władysław Woźniak i Walenty Woźniak.
Trzeba pamiętać, że ofiarami niemieckiej pacyfikacji Kozenina i Kamilówki z 10 lipca 1943 r. stały się także najbliższe rodziny wywiezionych i zamordowanych, które utraciwszy swoich ojców, mężów, braci, cierpiały często głód i biedę.
Autor tekstu: Wiktor Pietrzyk – Muzeum Regionalne w Opocznie.