Reguła Rycerska

W związku z trwającym w na zamku w Inowłodzu Konwentem Kapituły Rycerstwa Polskiego publikujemy Regułę Rycerstwa Polskiego

Reguła Rycerska 

Stan rycerski zakonem wszystkiego rycerstwa jest, gdzie zakon ów jednaki jako i powołanie jego jedne źródła w wierze świętej mające. 
W służbie stanu swojego rycerze braćmi są, a braterstwo owe, siłę i dumę rodzące, źródłem czci i honoru rycerskiego się stawa. Jakoż nie ma godniejszego stanu ludzkiego serca i ducha, któryby bardziej powołany był w płodności swojej: zacność rodzić, miłość ojczyzny krzepić i sumienność powołania swego sprawować. 
Bo też wiadomym jest, iż człowiek dumny, honorem się kierujący, szacunku dla siebie potrzebuje i by na ten szacunek zasłużyć w życiu swojem wedle zasad reguły świętej rycerskiej podąża. 
Przeto winien rycerz pamiętać kim jest i zważać na to co jego stan oznacza, pomnieć, że komu więcej poruczono od tego więcej wymagać będą. 
Pragnąc tedy by czystość ducha i godność, po wsze czasy, w stanie naszym rycerskim pozostawały, świętą regułę rycerską niniejszym spisujemy. 
Trzy są rycerza przymioty święte:

• czystość w miłości i prawdzie
• cześć rycerska moc uczynku rodząca
• sprawność orężna, ku obronie słabych i przestrodze niesprawiedliwych 

O żywocie: 

• człeka wszelakiego szanować,
• miłość w sercu nosić,
• prawdę sercem i usty wyznawać,
• dobra i prawości przed złem i niesprawiedliwością bronić,
• słowu danemu wiernym być,
• zapalczywości nie mieć, gniewu nierozważnym uczynkiem nie wykonywać,
• zważać na dumę rycerską by pychą nie została splamiona,
• nigdy, jako żyw, pleców swoich wrogowi nie ukazywać; 

O służbie: 

• ducha swego i ciało doskonalić, w wierności powołaniu swemu pozostawać,
• ciało swe w sprawności trzymać, być zawsze do broni gotowym,
• majątek swój pomnażać i w należytym porządku trzymać, by godnie w pole wystąpić, gdy zajdzie potrzeba,
• w miłosierdziu swoim hojnym być, w złej przygodzie uczynkiem i majątkiem wspomagać; 

O porządku: 

• sprzeczek nie miłować,
• ze skłóconymi pojednać się przed słońca zachodem,
• rozkazaniu starszego we wszystkim być posłusznym,
• oczu nie zamykać na grzechy występnych braci, lecz ku ich naprawie podążać,
• nie być winu ponad miarę oddanym, umysł w trzeźwości trzymać,
• do przyzwoitości się wdrażać, słów Złego w zwyczaju nie naśladować,
• oręża pochopnie nie dobywać, w stanie gotowości utrzymywać.