Dożywotnie zabranie prawa jazdy jest konstytucyjne
Dziś Trybunał Konstytucyjny orzekł, że dożywotnie pozbawienie prawa jazdy osobie, który doprowadziła do wypadku drogowego w stanie nietrzeźwości ze skutkiem śmiertelnym jest zgodne z Konstytucją
Sprawa była rozpatrywana w następującym stanie faktycznym. W grudniu 2013 kierowca samochodu o inicjałach D.W, będąc w stanie nietrzeźwości spowodował wypadek w wyniku, którego śmierć poniósł pasażer z nim podróżujący. W lutym 2017 r. Sąd Karny I instancji skazał D.W. za czyn opisany w art. 177§ 2 k.k. w związku z art. 178 § l k.k. na karę lat pozbawienia wolności oraz, na podstawie mi. 42 § 3 k.k., orzeczono wobec tego skazanego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Po rozpoznaniu apelacji wniesionej przez obrońcę D W. Sąd Okręgowy, wyrokiem sierpnia 2017 r. zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.
W takim stanie faktycznym D.W. złożył skargę konstytucyjną wywodząc w niej, że unormowany w art. 42 § 3 k.k. środek karny znajduje się w „zaskakującej sytuacji prawnej”, gdyż – z powodu dożywotności owego środka stanowi on „większą represję karną niż bezwzględna kara pozbawienia wolności” co – w ocenie skarżącego – jest „absurdalne i nieracjonalne” i – jak się zdaje prowadzi do naruszenia art. 31 ust. 3 Konstytucji.
Przypomnijmy, że art. 31 § 3 Konstytucji brzmi, ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób. Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw.
W sprawie chodzi więc o to, że zdaniem skazanego wymierzona kara dożywotniego pozbawienia prawa jazdy jest „zbyt surowa”. W takim stanie faktycznym, Trybunał Konstytucji wydał wyrok z dnia 16.12.2020 r. sygn. akt: SK 46/19, którego sentencja brzmi następująco:
Art. 42 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1444, ze zm.), w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 541), w zakresie, w jakim nakazuje sądowi powszechnemu orzeczenie dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 tej ustawy był w stanie nietrzeźwości, jest zgodny z art. 45 ust. 1 i art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego zamyka jakąkolwiek drogę do ewentualnej dalszej odmiennej interpretacji zaskarżonego przepisu. Na chwilę obecną jest jeszcze dostępne uzasadnienie tego wyroku, ale bez wątpienia będzie ono miało wpływ na rozstrzyganie tego rodzaju spraw przez sądami karnymi.
Należy się zatem zastanowić nad sensem spożywania alkoholu przez wyruszeniem w drogę w roli kierowcy. Nie dość, że można kogoś zabić to na dodatek można pozbawić się wykonywania zawodów, w których niezbędne jest prawo jazdy, a tych – wbrew pozorom – nie jest tak mało.