Emerytury „matczyne” podpisane. Komu i ile?
Prezydent RP podpisał już tzw. ustawę o emeryturach matczynych. Wbrew potocznej nazwie o świadczenie będą mogli ubiegać się także ojcowie
14 lutego 2019 r. Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 31 stycznia 2019 r. o rodzicielskim świadczeniu uzupełniającym, bo taki jest prawidłowy i pełny tytuł tego aktu prawnego, choć potocznie zwykło ją się nazywać ustawą o emeryturach matczynych. Głównym jej celem jest zapewnienie niezbędnych środków utrzymania osobom, które wychowywały dzieci w rodzinach wielodzietnych (co najmniej 4 dzieci), a które zrezygnowały z zatrudnienia lub innej działalności zarobkowej albo ich nie podjęły ze względu na wychowywanie dzieci i co za tym idzie nie spełniają warunków do otrzymania najniższej emerytury. Ponadto celem ustawy jest uhonorowanie i docenienie trudu wychowania dzieci w rodzinach wielodzietnych oraz podkreślenie funkcji społecznej pełnionej przez rodziców.
Przedstawiamy najważniejsze kryteria, które należy spełnić, aby ubiegać się o to świadczenie.
Świadczenie może być przyznane:
1) matce, która urodziła i wychowała lub wychowała co najmniej czworo dzieci;
2) ojcu, który wychował co najmniej czworo dzieci, w przypadku śmierci matki dzieci albo porzucenia dzieci przez matkę lub w przypadku długotrwałego zaprzestania wychowywania dzieci przez matkę.
Świadczenie może być przyznane matce po osiągnięciu wieku 60 lat albo ojcu po osiągnięciu wieku 65 lat, w przypadku gdy nie posiada dochodu zapewniającego niezbędne środki utrzymania.
Świadczenie nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty w wysokości co najmniej najniższej emerytury.
Wysokość świadczenia nie może być wyższa od najniższej emerytury (od 1 marca 2019 r. najniższa emerytura będzie wynosić 1100 zł.).
W przypadku pobierania emerytury lub renty, w wysokości niższej od najniższej emerytury, świadczenie stanowi dopełnienie jej wysokości do wysokości najniższej emerytury.
Ustalenie prawa do świadczenia następuje odpowiednio na wniosek matki albo ojca dzieci.
Organ rentowy może odmówić przyznania świadczenia:
1) osobie, którą sąd pozbawił władzy rodzicielskiej lub której sąd ograniczył władzę rodzicielską przez umieszczenie dziecka lub dzieci w pieczy zastępczej;
2) w przypadku długotrwałego zaprzestania wychowywania dzieci.
6. Świadczenie nie przysługuje osobie, która jest tymczasowo aresztowana lub odbywa karę pozbawienia wolności.
Przedstawione powyżej zasady mają tylko charakter ogólny. Szczegółowe zasady określa ustawa, a informacje w tej sprawie można uzyskać udając się do organu, który będzie wypłacał świadczenie. Tam też dowiemy się jaki dokumenty trzeba przedłożyć, aby ubiegać się o to świadczenie.
Ustawa wchodzi w życie w dniu 1 marca 2019 r.
Szkoda,że nie ma tu matek dzieci niepełnosprawnych, które nigdy nie mogły podjąc pracy.Troje dzieci , czy dwoje ,to tak samo , więc przepis jest beznadziejny…Miałam czworo dzieci i pracowałam, wiec takim matkom powinien przysługiwac dodatek , zwłaszcza gdy korzystało sie z urlopów wychowawczych i ma sie z tego tytułu inaczej liczoną emeryture…