Studziańska Madonna
Prezentujemy wiersz autorstwa Leszka Stefaniaka, który jest zafascynowany historią i kulturą Gminy Poświętne i oddaje tą fascynację w wierszach, które tworzy
Smutne oczy i strudzoną Matko masz twarz
Zatroskana siedzisz przy stole, karmisz swoją rodzinę
Uśmiech wydobywasz pomimo kłopotów i trosk
Szczęście wnosisz do swojej rodziny, zapewniasz spokój
Dziecko niewinne Jezus ufa Tobie bezgranicznie
Darzysz swą łaską rodziny spracowane, serce dobre masz
W swojej opiece Studziańska Panno nie ustajesz
Czuwasz nad wioską w której mieszkasz, jesteś twierdzą warowną
Otaczasz opieką mieszkańców, serce przed nimi otwierasz
Z cudownego obrazu podajesz najsłabszym swe pomocne dłonie
Umiesz wsłuchać się w żale przybyłych do klasztoru pielgrzymów
Swą łaską ocierasz strumienie łez chorych i zmartwionych
Przy Twym rodzinnym stole odnajdzie miejsce człowiek strapiony
Jak doświadczona sanitariuszka zakładasz opatrunek na serca ranę
O Studziańska Panno Maryjo czuwasz nad nami od niepamiętnych lat
Masz do zaoferowania światu i ludziom kochające serce
Napełnij Matko zbłąkanych swą wiarą ,trzymaj ich w opiece jak swego syna
Już niebawem w podzięce do Twego domu gości wielu przybędzie
Swój jubileusz koronacji obchodzisz, choć nikogo nie prosisz, zawita wielu
Złożą w bazylice podziękowania za dar Twej opieki nieustającej
Leszek Stefaniak